Nie licząc wersji topowych, VW Golf od początku swojego istnienia nie był samochodem, który by urzekał szczególnym pięknem, ani też zaskakiwał oryginalnością. Raczej należał do grupy aut kupowanych z rozsądku. Przekonywał perfekcją wykonania i okazywał się samochodem niezawodnym.
Twórcy najnowszej – 8 generacji Golfa starali się by te cechy nadal mu towarzyszyły. Teraz styliści mieli ułatwione zadanie, bo nowoczesną sylwetkę przypisano modelowi ID.3, natomiast Golf z założenia ma kontynuować spokojną ewolucję. Nic dziwnego, że nasz testowy egzemplarz zwracał uwagę wyłącznie metalizowanym kolorem ‘żółta limonka’, a kto nieco lepiej orientował się w nowościach, rozpoznawał go po przednich światłach.
Zaokrąglony przód karoserii, niekoniecznie pasuje do ‘pudełkowatego’ jej tyłu, ale w odróżnieniu od niektórych modeli, przód Golfa nie wygląda jakby został spłaszczony po uderzeniu w ścianę, ani nie straszy pieszych wysoko położoną, ostrą, wysuniętą do przodu krawędzią maski. Patrząc od przodu, sprawia on wrażenie samochodu co nieco kobiecego. Właściwie jedynym elementem dynamizującym sylwetkę są 18-calowe felgi.
Moim zdaniem ten przód nie wpisuje się dobrze w ewolucję Golfa, ale jeśli miałbym coś zmienić, to na pierwszym miejscu znalazłby się sposób składania lusterek, które po zamknięciu auta przekręcają się w sposób zdecydowanie zakłócający sylwetkę. Mniej uwag mam do wnętrza.
Zestaw zegarów oraz ekranów jest ciekawie i bardzo estetycznie rozpracowany, ale jeśli ktoś siedzi ekstremalnie daleko, musi odrywać się od oparcia. Obsługa wymaga trochę przyzwyczajenia, podobnie jak i rozwinięty system sterowania głosowego. Ale jak już ktoś ją opanuje, będzie usatysfakcjonowany nowoczesnym rozwiązaniem.
Pomijając dźwigienki przy kierownicy, praktycznie jedynym przyciskiem mechanicznym jest włącznik świateł awaryjnych. Specyficzną cechą designu deski rozdzielczej są dysze nawiewu ukryte w poziomej szczelinie rozciągającej się na całą jej szerokość. Kolorystyka wnętrza wersji Style (czarny/szary/jasnoszary) jest przyjemna dla oczu i wprowadza spokojną, ekskluzywną atmosferę.
Podobają mi się miękkie wykończenia wnęk w drzwiach, bo pozostawione w nich przedmioty nie stukają w czasie jazdy. Moją uwagę zwróciły dwie niedoskonałości projektu; pierwszą jest mocno wystający narożnik deski rozdzielczej, o który możemy uderzyć kolanem podczas wsiadania, a drugą – ostry narożnik otwartej klapy bagażnika. Nadzianie się na niego głową może okazać się bolesne, a nawet niebezpieczne. Dla równowagi warto wspomnieć, że VW nie zrezygnowało z koła dojazdowego. Dzięki temu nie musimy się zamartwiać – co będzie jeśli złapiemy gumę?
Wymienione powyżej zalety i wady auta są istotne, ale należy pamiętać że za designem i elektroniką kryją się jeszcze ważniejsze cechy samochodu, jakimi są właściwości układu jezdnego, będące filarem bezpieczeństwa i naszej pewności za kierownicą.
Pod tym względem Golf VIII wpisuje się na listę najlepiej prowadzących się wozów segmentu C. Wzorowo radzi sobie ze sportowym stylem jazdy, a jednocześnie zachowuje wysoki komfort jazdy, co odczuwamy dzięki łagodnym reakcjom podczas pokonywania nierówności. Drogi trzyma się tak w zakrętach tak, że aż chce się powiedzieć – poproszę o głębsze fotele. Wyciszenie kabiny jest dobre.
Osiągi nie są co prawda najważniejsze w tej klasie, ale mimo relatywnie małego silnika R4-1.5TSI Evo o mocy 130 KM i masy pojazdu 1315 kg, są one przyzwoite, o czym świadczy przyspieszenie do 100 kmh w 9,2 s i prędkość maksymalna 214 kmh. Silną stroną Golfa w tej wersji silnikowej jest dość niskie zużycie paliwa. Jeżdżąc sporo w mieście oraz relatywnie szybko autostradą, średnio wynosiło ono 6,8 l/100 km. Zapowiedź wg testu WLTP była bardziej optymistyczna – 5.5 l/100 km. Cena testowanego modelu to 126 430 zł, natomiast modelu bazowego 100 690 zł.
Wojciech Sierpowski
Zajrzyj na nasz fb: https://www.facebook.com/MagazynAutoRok
